Ik heb een hernia ... ben daarom de laatste tijd veel thuis.
Daar is op zich niks mis mee, dat thuis zijn, maar dat zou dan eigenlijk moeten zijn omdat ik ineens zo gruwelijk rijk was dat ik maar beter thuis kan blijven.
Je zou denken dat ik wel genoeg tijd zou hebben om mijn weblog bij te houden.
Maar dat gebeurt niet.
Jeroen's blog op hyves is een inspiratiebron. Met enige regelmaat schrijft hij op onnavolgbare wijze over de dingen die hij meemaakt.
Maar er gebeurt zo weinig als je herniasiast bent!
Er zijn van die momenten dat ik mijn blog zou kunnen schrijven. Meestal wanneer één van mijn dochters TV zit te kijken. Dan huppel ik naar de laptop en tijdens het opstarten kijk ik een beetje over hun schouders mee.
Verbazingwekkend hoe Studio 100 de televisie domineert.
Plop, big en Betsy, Wizzy Woppie, Bumba, Piet Piraat, Samson en Gert, Spring, K3.
Ook dáár is niks mis mee. Ik bedoel, Stijn heeft jarenlang volgehouden dat papa verliefd is op K3, hij keek/luisterde ook alleen dáárom naar K3.
Hij heeft me zelfs eens gevraagd 'op wie ben je verliefd?'
'Op je moeder natuurlijk' antwoordde ik 'Oh ... en op wie écht? K3 zeker' ...
Ik schaam me daar niet voor. Alle vaders zijn op K3.
Beter op K3 dan op de Leidsche Sleuteltjes ... of Ali B.
Dat heeft niks te maken met een aversie tegen kinderen, petjes of Marokkanen, ik kijk gewoon liever naar K3.
Verliefd zijn op K3 wordt aan vaders opgedrongen.
We doen dat niet voor de lol.
Ook als ik niet meekijk word ik geconfronteerd met K3. Floor's kamer is K3, je kunt er niet omheen. Dekbed, lamp, kast, kussens, posters, poppen, zelfs de verf en het behang.
Allemaal K3. Officieel Studio 100 certified K3 spul.
Ik lees Floor regelmatig voor bovenop K3. Op de officiële K3 zitzak dan natuurlijk.
Je kunt echt niet om Studio 100 heen. Dat hebben ze goed voor elkaar.
Maar er is één ding dat ik niet begrijp ...
Die dansertjes en danseresjes in de videoclips kijken te vrolijk. Het klópt gewoon niet.
Je zult als kind best blij zijn als je door Gert himself wordt gecontracteerd als danser(es)je in de nieuwe K3 clip en daarom héél overdreven blij je danspasjes doen, maar waarom die lach.
De tanden zijn te wit, de ogen staan beangstigend vrolijk, de lach is breder dan goed is voor het gezicht en de bijbehorende articulatie is de schrik voor menig agorafobische medemens.
Wórden die kinderen eigenlijk wel door Studio 100 benaderd?
Of zou er ergens in de krochten van Plopsaland een blije-danseresjes-kweeklaboratorium zijn?
Waar ze met reageerbuisjes, electriciteit en veel glorix lachjes maken met kindjes eromheen?
Ik kan daar ook niet naar blijven kijken.
Als ik dat zie voel ik me plotseling zo ... ... zo ... o ya lélé.
Vind je het gék dat ik niet aan webloggen toekom!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten