Eerder verschenen op mijn hyves-blog
Vorig weekend zijn we er even tussenuit geweest. Het voelt een beetje als vakantie. Lekker even tot rust komen. Lekker hoor.
De heenreis. File.
Da's standaard. Als je in het weekend ergens heengaat dat ook maar neigt naar iets vakantie-achtigs, staat er file.
Oké, de file stond vorige week wel voornamelijk achter ons, maar dat nam de file-stress niet weg. Je bent toch wat geïrriteerd onderweg, al was het alleen maar voor de vorm. Al dragen kinderen die elkaar constant in de haren zitten en huilende baby's ook bij aan het vakantiegevoel.
Eenmaal op de plaats van bestemming (bungalow 290, helemaal achterin het park) aankomen, gaan mijn ogen in de slaapstand. En dan bedoel ik niet de dagelijkse ambtelijke slaapstand, maar de vakantie-slaapstand. Oogleden worden zwaarder en het 'ruime tweepersoonsbed' (in de ietwat muffige slaapkamer) heeft een vreselijke aantrekkingskracht (om op te slapen).
Een wekker is natuurlijk niet nodig, toch zijn er mensen die íets op het nachtkastje nodig hebben, gewoon om te weten dat de wereld nog bestaat. Ik leg meestal een aardappel op mijn nachtkastje. Ik geloof niet dat de ereld daarvan echter wordt, maar misschien helpt het...
De keuken 'voorzien van alle moderne gemakken' loop ik zomaar voorbij. We zijn tenslotte niet hier om te koken, maar om uit te rusten .. bijtanken ... slapen. Dat is natuurlijk een cirkeltje ... meer zin om te slapen, een niet-zo-comfortabel bed en té veel frisse lucht is niet zo'n goede combinatie. Van slapen op zo'n matras word je namelijk moe. Van subtropische zwemparadijzen ook .. en van wandelingen in de niet-Randstadse warme buitenlucht (Airwick boslucht, maar dan echt) .. en van de nodige alcoholische versnaperingen ook.
Overigens, en dat weten niet veel mensen, liggen vakantieparken in een andere tijdzone, niet een uur eerder of later, maar gewoon sneller. Zo zit je aan je ontbijt, zo begint het ineens te schemeren en moet je rennen om nog vóór sluitingstijd op de wild-water glijbaan te liggen, en dan moet er eigenlijk ook nog ge midget-golft worden!
Een strakke, slopende planning, waarin natuurlijk ook nog het pannenkoekenhuis moet worden opgenomen is het resultaat, want je wilt natuurlijk niet het risico lopen om ergens wat vakantieplezier mis te lopen.
Voor je het weet ben je alweer aan het inpakken en bezig met de eindschoonmaak. Geen idee waarom eigenlijk, tijdens die schoonmaak komen er zoveel spullen van de vorige bewoners tevoorschijn dat die dus nooit zelf een eindschoonmaak uitgevoerd konden hebben. (Gelukkig heb ik een vrouw die via marktplaats nog wel een volle stofzuigerzak zou kunnen verkopen, dus van deze rotzooi komen we ook wel weer af)
Geheel uitgerust kom je dan weer thuis. Na een uitputtende autorit, files en ongeplande pauzes.
Weer heerlijk in je eigen bed. Je eigen state of happiness, maar dan met een hoop was in de overvolle tassen. En dan lekker aan het werk om bij te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten