maandag, oktober 08, 2007

Door naar de halve finale!

Tja, what can I say ... ik ben ongelooflijk trots. We zijn door naar de halve finale!Ik ben tegenwoordig niet meer zou nerveus voor een optreden, maar vrijdagmiddag begon het toch wel te kriebelen.Ik heb wel 100 keer mijn tas gecheckt "heb ik alles wel bij me?" "Zal ik toch maar wat anders aantrekken?" Sjessis, ik leek wel een vrouw! Natuurlijk had ik ook last van mijn keel, een verkoudheid die al een paar weken dwars zit. 'zal je net zien, maarja, dat gebeurt volgens mij bij elk optreden. Samen met Cees en Ace naar Rotterdam gereden. We moesten er om 19.45 zijn, we kwamen 5 minuten te laat binnen. Twee uur later vond de briefing plaats waarvoor we ons zo hadden gehaast. Geen probleem dus. Het verhaal van John was wel bekend: afbreken en opbouwen in een kwartier, doe je best, heeft iedereen consumptiebonnen?

Eindelijk was het zo ver: Just us trapte af. Leuke club, leuke nummers, lange haren en tatoos. Jammer dat de geluidstechnici blijkbaar niet doorhadden dat de zangeres bijna onhoorbaar was in de zaal. Tot onze schrik speelden zij "Rain on me" van Kane. Die stond ook op ons setje. We hebben nog even getwijfeld of we die nog wel moesten doen, maar hebben uiteindelijk toch maar het risico genomen en hem op de lijst laten staan. De drummer speelde linkshandig. Ik zag Daan al koortsachtig calculeren of hij dat in een kwartier zou kunnen ombouwen naar rechts-handig, want het leek erop dat Ronnie Sober geen drumstel zou gebruiken!

Toen Ronnie Sober en de Tobbers dan uiteindelijk aan de beurt waren, bleek dat ze toch het drumstel ombouwden. Daan kwam wat tot rust ;-) goede muzikanten, originele act, niet onze muziek.

Als laatste speelde Maximum overdrive. Vanavond een U2 tributeband. Jammer genoeg was de zanger in het tweede nummer al stukgeschreeuwd. Blijkbaar stond het geluid op het podium te hard... De zanger vertrouwde mij toe dat hij ook nog vol hutspot stond van het Leidens ontzet. Ik miste ook een delaytje op de gitaar. Dat is toch wel noodzakelijk bij U2werk!

Ons optreden was tussen Ronnie en Max ingeklemd. Tijdens de opbouw waren de zenuwen, die waren wegge-ebt, weer aan het terugkomen, maar vanaf de eerste noot die we speelden, viel dat helemaal van me af. Iedereen speelde de sterren van de hemel, Daan drumde zelfs de haren van zijn hoofd!De bandeleden stonden zichtbaar te genieten van het spel en de reakties van het publiek. Wat een energie! Wat een plezier! Beug steeg boven zichzelf uit tijdens zijn solo in Neon. Pakte de aandacht van het publiek en speelde een heerlijke solo.
Ace speelde de sterren van de hemel en straalde een enorme energie uit retestrakke partijen. Jan stampte als vanouds en ging helemaal loos in zijn Hump-de-bump partij. Een enorme lach van oor tot oor.
Daan knalde superstrakke partijen, sloeg een bekken neer en genoot zichtbaar. Hij had zelfs nog even tijd om te poseren.Ikzelf heb ook met volle teugen genoten. Het was voorbij voor ik er erg
in had. Heerlijk.

Dit was onze set:
Love rears its ugly head (Living colour)
Misschien niet de eeuwigheid (Bløf)
Neon (John Mayer)
I can't sleep without you (Golden Earring)
Hump de bump (RHCP)
Everything about you (Ugly kid Joe)
Rain on me (Kane)

Niet alle nummers voor de handliggend, maar wel lekker.
Het is natuurlijk een enorme uitdaging om een optreden opte bouwen in een half uurtje tijd, maar ik denk dat we daarin wel geslaagd zijn.
Starten met Love rears it's ugly head was volgens mij een goede keus. Bombastisch, herkenbaar, vet, maar niet te hard of te snel.
Misschien niet de eeuwigheid is dan misschien niet het bekendste nummer van Bløf, maar wel onmiskenbaar Bløf. Een mooie ballad, waarna we weer konden opbouwen naar de climax.
Neon van John Mayer is ook niet heel bekend, maar wat mij betreft een van zijn beste nummers. Beug ging helemaal loos met zijn scatsolo. Het publiek kende het nummer misschien niet, maar zij hebben genoten, net als wij. De reacties op Neon spraken boekdelen.
I can't sleep is natuurlijk een inkoppertje. Volgens mij spelen we het al (bijna) 15 jaar. Iedereen kent het, iedereen kan het meezingen, en dat gebeurde dan ook.
Hump de bump zit ook nog maar kort in ons repertoire. Een ontzettend lekker nummer waar meer in zit dan je zou denken! Red Hot Chili Peppers old-style.
Everything about you zou eigenlijk de afsluiter worden. Een lekker rocknummer met een te gekke solo van Ace waar ik ook mijn steentje aan mocht bijdragen :-)
De echte uitsmijter was Rain on me van Kane. Een echte knaller die uit onze tenen kwam. De paar sterren die nog aan de hemel stonden donderden nu ook omlaag. Wow.

De opkomst van 'fans' was ook overweldigend. De voltallige crew, vrienden, familie, collega's, oud-collega's uit het hele land en niet te vergeten de bijna voltallige cast van K-beng stonden ons bij. En hoe!Ik hoop van harte dat ze er bij de halve finale ook weer bij zijn!!